The Night Clerk (Film, 2020) - MovieMeter.nl (2025)

Grappig hoe je je kunt vergissen.

Ik zie deze film, de eerste van regisseur Michael Cristofer sinds Original Sin (2001), die ik ruim 15 jaar geleden zag. En even denk je: 'goh dat iemand die kerel nog geld durft te geven, een regisseur die sinds die flop niks meer heeft gemaakt'

Maar 'die kerel' heeft dus een Pulitzer en een Tony award, en zit zeker niet stil.

Klinkt leuk dit. Maar niet Ana de Armas vermoorden. Zonde.

Redelijke film, geene hoogvlieger.

Eens leuk om gezien te hebben en een schoon madam erbij is altijd mooi meegenomen.

Waar halen ze toch telkens zo'n schoon madammen 🙂.

het idee/verhaal is wel goed te noemen.

maar in deze film had veel meer in kunnen zitten.

gehele film allemaal erg traag en komt misschien daardoor ook niet goed op gang.

was niet erg om te zien,maar daar is ook alles mee gezegd.

de hoofdrolspeler als de autistische nachtwaker speelt zijn rol best wel geloofwaardig

coumi schreef:
. Sheridan blinkt uit in deze moeilijke rol, en maakt van zijn Bart een zeer aandoenlijk personage, zijn toch wel erg wreed lot aan het einde verdient hij niet..

? Volgens mij heb je niet helemaal goed opgelet of heb je iets gezien dat ik compleet heb gemist. Bart legt het pistool dat Andrea heeft achtergelaten (om hem schuldig te laten lijken) bovenop een envelop neer met een verklaring dat hij onschuldig is. Bijgevoegd de SD kaartjes waar de dader duidelijk op te zien is. Dat vriendje van Andrea dus. Het eindigt met Bart in een winkelcentrum die elke voorbijganger groet.
Of denk je dat hij zelfmoord heeft gepleegd? Maar dan zou het pistool niet netjes op de envelop kunnen liggen.... En die verklaring dan? Er zit ook een kogelgat in 1 van de schermen. Waarschijnlijk zal hij daar op Andrea haar beeld hebben geschoten. Er is verder nergens bloed te bekennen in zijn kamer.

The Night Clerk is een aardige film waarin Tye Sheridan en Ana de Armas zich lekker mogen uitleven. Sheridan is overtuigend als Bart, iemand met Asperger. De Armas mag haar charmes in de strijd gooien en elke minuut die haar ogen in beeld zijn weet ze mij als kijker te betoveren.

Dat de film jammerlijk een beetje tussen wal en schip valt betreft een misdaadfilm en een drama over Bart die uit zijn schulp kruipt, kan ik regisseur Christofer dan wel vergeven. Maar de film was beter geweest als hij zich op 1 van deze twee aspecten wist te focussen. Nu blijft het een oké film op beide vlakken, terwijl het makkelijk in één vab de twee had kunnen uitblinken.

3,0*

Niks mis mee!

Veel kritiek gelezen over de film dat het vooral traag was etc. Hier had ik zelf geen enkel probleem mee.

ja, een aantal scenes hadden korter gemogen maar het stoorde me niet. Zeker door het sterke acteerwerk bleef ik geboeid kijken naar het eind.

Ook het eind vond ik persoonlijk prima, leuk gedaan. Veel vinden het afgeraffeld of onduidelijk, maar als je in het begin een beetje oplet wat de vrouw zegt die vermoord word in het hotel kamer valt het op het eind reuze mee qua onduidelijkheid.

Wel vond ik het moeilijk om de film onder een bepaald genre te plaatsten. Thriller, drama en wat romantiek. Het voelde een beetje aan alsof de film in 3 stukken verdeeld was.

Het begon als een thriller daarna wat romantiek en drama en eindigde weer als een thriller.

Al met al goed mee vermaakt.

3,0*

Had meer ingezeten, en halverwege kakt de film wat in..

Net niet net een prima film.

2.0 **

Hier kan ik mij wel in vinden. Ik heb zojuist The Night Clerk gezien en het verhaal wordt in een rustig tempo naar het einde toe verteld. Tye Sheridan die de rol van Bart, een autistische hotelklerk speelt, goed in zijn rol zit. Helen Hunt die zijn moeder speelt is ook goed gecast. Het samenspel tussen Tye Sheridan en Ana de Armas is ook goed, maar helaas is alles aan de trage kant en blijf dan ook hangen op 2.5. De film is zeker het kijken een keer waard, maar is geen hoogvlieger.

Deze lag in de bib en ook maar eens meegebracht. Het was wel een intrigerende film met een prima cast, zeker het hoofdpersonage bracht het vreemde personage heel goed. Helen Hunt had ik bijna niet herkent.

Het verhaal zelf verveelde niet en was de moeite om gezien te hebben.

Makke thriller.

Het gegeven klinkt niettemin nog best redelijk om er een vermakelijk maar kort filmpje uit te persen. Cristofer mag dan duidelijk wel proberen er iets groters van te maken dan nodig is, maar komt daarbij niet verder dan het aanhaken van allerlei uitgekauwde onderwerpen die hier niet bepaald verfrissend worden uitgewerkt.

De pull van de film moet duidelijk vanuit de kant komen van Sheridan, die met zijn personage uniek en onderscheidend genoeg is om de aandacht nog vast te houden. Ik vraag me wel af hoe z'n personage ooit op deze baan terecht is gekomen, maar niettemin heeft hij wel een bepaalde aantrekkingskracht. Niettemin is de charme van De Armas wat sterker, al is dat voor haar persoonlijk niet zo moeilijk.

Het probleem van de film zit hem vooral in het gebrek aan sfeer, spanning en regie. Op geen enkel moment doet Cristofer wat leuks met zijn camera, maar ook de scenes zelf worden koud en kaal gepresenteerd. Voor iemand met meer dan 20 jaar ervaring binnen zijn vak ziet dit er maar saai uit. Het helpt dan ook niet dat de film nergens sfeervol weet te zijn of vernieuwend in het materiaal dat het presenteert.

Misschien dat de mysteriekant nog wel wat kijkers weet aan te haken, maar ondertussen zijn dit soort films eigenlijk niet meer zo bijzonder in de filmwereld van nu. Het onderneemt simpelweg te weinig om nog op een vlak echt interessant te zijn. Met weinig connectie naar de personages en een slap lopend verhaaltje is er dan ook weinig om het niveau op te blijven krikken. Punten voor het acteerwerk en wat redelijke wendingen, daar houdt het echter ook weer op.

Dit is echt een sterke outsider deze film.

En een ontzettend goed gespeelde rol van Tye Sheridan als de jonge hotel bediende die het syndroom van Asperger heeft.

Wat hij zeer verdienstelijk speelt.

En verwikkeld raakt in een moord zaak in het hotel waar hij werkt.

En de verwikkelingen worden nog ingewikkelder als de jonge dame gespeeld door de prachtige Ana de Armas die ook erg goed speelt in deze film.

Ook als gast in het hotel komt.

Een spannende film en ook met enige humor en drama.

Een verassend goede film.

Redelijke film die op zich prima wegkijkt maar nooit echt heel bijzonder wordt.

Ergens tussen de 2.5 en 3*

Ik heb precies hetzelfde. Jaar of 7 geleden Netflix weg gedaan , B rommel . Nu sinds voorjaar Prime Video.Wel wat beter maar stop vaak films ( 0,5- 2* )na een kwartier of eerder. Af en toe zit er iets aardigs tussen, zoals deze. Idd 3*. ( wij blij).

De film hinkt op twee gedachten ; thriller en Asperger. Slechte combinatie. Zeker geen hoogvieger ,maar ik keek m zowaar uit.

De film blijft maar ronddobberen en de nadruk ligt op Asperger. .

Een ( nodige) knallende twist ontbreekt.

...................................................................................................................................................................

In de Zweedse serie The Bridge , speelt een vrouw een rechercheur met Asperger. Adembenemend goed. De eerste afleveringen wil je haar achter het behang plakken , maar later ga je van "haar houden". Ze WAS Asperger- dusdanig dat na de serie ze 2 jaar nodig heeft gehad "af te kicken, Asperger van zich af te krijgen. De serie behoort tot 1 van de beste ooit en heeft verscheidene prijzen gewonnen. Aanrader vooral vanwege de actrice. Jaren geleden was ze bij Pauw.

Sheridan doet zijn best, laat wat Asperger- steken vallen, maar kan niet in haar schaduw staan.

Zo hé, heb ik me daar net naar een parel van een film zitten kijken uit de categorie Alles Goed ! Jawel, wie een beetje z'n hoofd erbij houdt en z'n hart nog niet in de vriezer heeft liggen, beleeft een verhaal vanuit het perspectief van de gemankeerde hoofdpersoon vanwege Asperger, die met moeite zich staande weet te houden in het moderne jachtige gecompliceerde leven. Die rol wordt met verve vertolkt door Tye Sheridan (type Sven Kramer in z'n jonge jaren) met een even fenomenaal spelende tegenhanger in de persoon van Ana de Armas (ook bekend van Bladerunner 2049). Wow !

Ellende in hotels, ik blijf dat een boeiend vertrekpunt in films vinden. Er zijn talloze voorbeelden, maar deze is uniek vanwege de psychische aandoening van de Night Clerk. Het verhaal kent verscheidene verrassingen en blijft onvoorspelbaar. Zelfs of er sprake is van een happy end kan in twijfel getrokken worden en dat kan ik zeer waarderen.